25 września 2022

XXVI Niedziela Zwykła

Czytania liturgiczne:

Am 6, 1a.4-7

Ps 146

1 Tm 6, 11-16

Łk 16, 19-31

Żeby źle zrealizować swoje życie, nie trzeba być bogaczem. Można być ubogim i skupić się tylko na swoim życiu, tylko na korzyściach i komforcie (choćby niewielkim). Można zgubić swoją wartość dziecka Boga i uzależnić się od czegoś, kogoś. Żyć tak, jakby śmierć była końcem wszystkiego.

Ale przecież to jest tylko część naszego prawdziwego życia. Jezus wie, że trudno nam trwać w takiej perspektywie – z życiem wiecznym, z przejściem w momencie śmierci. Wydaje się, że Jezus, mówiąc tę przypowieść, nie ma nadziei na to, by ludzie spojrzeli inaczej na swoje życie (“Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby kto z umarłych powstał, nie uwierzą” Łk 16,31 ). Ale jednak On nam ją wciąż powtarza…

“…Błogosławiony i jedyny Władca, Król królujących i Pan panujących, jedyny, mający nieśmiertelność, który zamieszkuje światłość niedostępną, którego żaden z ludzi nie widział ani nie może zobaczyć: Jemu cześć i moc wiekuista. Amen. ” (1 Tm 6,15-16)

s. Małgorzata OP