2 marca 2025

VIII Niedziela Zwykła

Czytania liturgiczne:

Syr 27, 4-7

Ps 92

1 Kor 15, 54b-58

Łk 6, 39-45

Słowo Boże dzisiejszej niedzieli opowiada nam o wadze naszych ludzkich słów, naszego świadectwa, o wspólnej drodze, życiu w prawdzie i owocowaniu. Bardzo się to wszystko łączy w przepięknej homilii św. Jana Chryzostoma komentującego fragment Ewangelii Jana o tych, których życie najściślej i na zawsze złączyło się z Jezusem i  w Nim – ze sobą nawzajem:

“Andrzej pozostał więc u Jezusa i nauczył się wiele. Tego skarbu nie zachował jednak wyłącznie dla siebie, ale udał się śpiesznie do swego brata, aby podzielić się tym, co otrzymał. Zastanów się nad słowami, jakie wypowiedział do brata: “Znaleźliśmy Mesjasza, to znaczy Chrystusa”. Zauważ, że w tych słowach zawiera się wszystko, czego się nauczył w krótkim czasie. Wskazuje bowiem zarówno na niezwykłą moc Nauczyciela, który przekonał idących za Nim o tej wielkiej prawdzie, jak też na gorliwość i pilność, z jaką uczniowie starali się o niej dowiedzieć. Słowa te pochodzą z duszy, która gorąco pragnie pojawienia się Mesjasza, oczekuje Jego przyjścia z nieba na ziemię, która skoro już przyszedł, przyjmuje Go z radością i weselem i śpieszy, aby oznajmić wszystkim pozostałym wspaniałą wiadomość. To wzajemne pomaganie w sprawach duchowych jest wyrazem braterskiej życzliwości, serdecznej przyjaźni i szczerego uczucia. Zauważ także, jak bardzo otwarte i ochocze było od samego początku nastawienie Piotra. Wyrusza natychmiast, nie zwlekając. “Przyprowadził go” – powiada ewangelista – “do Jezusa”. (…) Zaprowadził więc brata do samego źródła światła bez żadnej zwłoki z wielką radością i weselem.”

św. Jan Chryzostom