5 czerwca 2022

Uroczystość Zesłania Ducha Świętego

Czytania liturgiczne:

Dz 2, 1-11

Ps 104

Rz 8, 8-17

J 14, 15-16. 23b-26, a według dawnego lekcjonarza: J 20, 19-23

Tym razem tak się zdarzyło, że przygotowałam komentarz na podstawie Ewangelii J 20, 19-23; chodziłam z tym fragmentem przez kilka dni, rozważałam, medytowałam, a na koniec zorientowałam się, że według nowego lekcjonarza na Uroczystość Zesłania Ducha Świętego czytamy inną Ewangelię 🙂 Pomyślałam sobie jednak, że przecież Słowo Boże jest jedno, więc w każdym fragmencie Ewangelii je odnajdujemy – to samo jedno jedyne Boże Słowo.

A zatem: w 20 rozdziale Ewangelii Jana  dwukrotnie (J 20,1 oraz 20, 19) czytamy, że Zmartwychwstanie Pana Jezusa dokonało się “pierwszego” dnia tygodnia, ale w greckim oryginale umieszczono tam liczebnik główny: “jednego”. Co ciekawe, taka sama forma tego liczebnika umieszczona została na początku hebrajskiej Księgi Rodzaju, gdzie napisano, że po stworzeniu światłości nastał wieczór i poranek, dzień “jeden”. Jeden! Jeden jedyny dzień, który nigdy się nie kończy! I właśnie owego jednego dnia Jezus przychodzi do swoich uczniów zamkniętych w lęku i smutku – w lęku nieproporcjonalnym do sytuacji (bo przecież nikt za tymi drzwiami nie czyha na ich życie) i w smutku niepotrzebnym (bo przecież Jezus żyje) –  i tak jak było na początku przy stworzeniu człowieka, tchnie w nich swojego Ducha, czyniąc z nich nowe stworzenie – w wolności, pokoju i radości, w tym jednym jedynym, niekończącym się dniu!

s. Paula OP