21 lutego 2021

I Niedziela Wielkiego Postu

Czytania liturgiczne:

Rdz 9, 8-15

Ps 25

1 P 3, 18-22

Mk 1, 12-15

Raj na Pustyni

Od kiedy pamiętam, bardzo mnie fascynowało to zdanie “i był ze zwierzętami, aniołowie zaś Mu służyli”.  Dziś, na początku Wielkiego Postu, mamy krótki opis św. Marka o wezwaniu do nawrócenia. Poprzedza go ta wzmianka o kuszeniu Jezusa, który był na pustyni, ale jak widać On nie jest tam sam, bo mnóstwo tam istot żywych i niebiańskich. Zastanawia mnie, dlaczego akurat to św. Marek uznał za takie ważne, a przecież w swym opisie brzmiące jak zdanie z bajkowej historii dla dzieci.

Gdy jestem na pustyni i trwam w sytuacjach, gdzie panuje posucha i tylko bierność, bo wkoło tylko suchy piach, to przychodzi mi do głowy słowo, że gdy na pustyni pojawia się Jezus, to staje się raj. Nagle spływają wody, obmywając nasze oczy, które zostają oczyszczone. Jezus jest jak nowy Adam, który wprowadza porządek i harmonię, a wszystko po to, byśmy w tym czasie, gdy brak nam źródła i życiodajnej wody, prosili, aby Jezus przyszedł do duszy, która pragnie odnowy.

Pragnienie wody na pustyni jest duże, niech nasze pragnienie Boga będzie tak mocne, by wody chrztu przemieniły ją w Raj. Wezwanie do nawrócenia to jak prośba, by wrócić do początku, do naszej łaski chrztu i oczyścić się, by z Jezusem odnawiać siebie, zapraszając Go na ten pustynny świat. Choćby w naszym sercu była pustynia, choćbyśmy czuli się wyjałowieni i wyschnięte były nasze kości, to przyzywajmy Chrystusa, a wróci życie na naszą zeschłą ziemię.

s. Michaela OP